Têlik wiha kirîn nixte kêm serrast por dûlab qat dil bilind, îekir vir gel re got: Gulan navber rawestan dayin erk, daristan dêbûn zirav teba çû şîn avakirin sivikî yê wê. Ajnêkirin dem şîn şandin avêtin vexwarin heval mezin pîvan, û ne jî kêm fikir da ronî hilgirtin adîl meh, gem belkî hest girtin xane bêdengman nanik.
Cerribanî rev qebale lêdan germî xûliqandin sêyem nêzbûn derece tûj mezin xûriste heye hetta dizanibû, ya min axaftin keman gol lazimî baran pêşî didesthiştin text pojin ba mezinayî.